بهزیستی و دولت تدبیرو امید

دانشگاهیان حامی دکتر قلی نیا

بهزیستی و دولت تدبیرو امید

دانشگاهیان حامی دکتر قلی نیا

باشماهستم غنیمت خوارها.....،زندگان کمتر از مردار ها....


باز باران شهیدان بود و من                       باز شب‌های مریوان بود و من...

باز دیشب برکه‌ها دریا شدند                    عقده‌های ناگشوده وا شدند

خواب دیدم خاک، همبستر نداشت             یک نفر می‌سوخت، خاکستر نداشت

ای غریوتوپ‌ها در بهت دشت!                  آه ای اروند! ای «والفجر هشت»!

فصل‌های پیش از اینم ابر داشت                بر کویرم بارشی بی‌ صبر داشت

پیش از این ها آسمان گلپوش بود               پیش از این ها یار در آغوش بود



 

 

اینک اما عده‌ای آتش شدند                      بعد کوچ کوه‌ها آرش شدند

بذرهایی ناشناس و گول و گند                 از میان خاک و خون قد می کشند

بعضی از آنها که خون نوشیده‌اند               ارث جنگ عشق را پوشیده‌اند

عده‌ای حسن القضاء را دیده اند                عده‌ای را بنزها بلعیده اند

بزدلانی کز هراس ابتر شدند                     از بسیجی‌ها بسیجی تر شدند

 

آی بی جان ها! دلم را بشنوید                    اندکی از حاصلم را بشنوید

تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست          بین ابروها، رد قناسه چیست

تو چه می‌دانی سقوط "پاوه" را                "عاصمی" را "باکری" را "کاوه" ‌را

هیچ می دانی"مریوان" چیست؟‌ هان!            هیچ می‌دانی که "چمران" ‌کیست؟ هان!

هیچ می‌دانی بسیجی سر جداست؟              هیچ می‌دانی "دو عیجی"‌ در کجاست؟


با همان‌هایم که در دین غش زدند               ریشه اسلام را آتش زدند

پای خندق‌ها احد را ساختند                     خون فروشی کرده خود را ساختند

زنده‌های کمتر از مردارها                       با شما هستم، غنیمت خوارها

بذر هفتاد و دو آفت در شما                     بردگان سکه! لعنت بر شما

باز دنیا کاسه خمر شماست                     باز هم شیطان اولی الامر شماست

 

ای شکوه رفته امشب بازگرد                  این سکوت مرده را درهم نورد

از نسیم شادی یاران بگو                        از "شکست حصر آبادان" بگو !

از شکستن از گسستن از یقین                 از شکوه فتح در "فتح المبین"

از "شلمچه"، "فاو"‌ از "بستان" بگو !       از شکوه رفته! از "مهران"‌ بگو !

از همان هایی که سر بر در زدند               روی فرش خون خود پرپر زدند

...............

مطالب فوق برگرفته از وبلاگ ایران کلاس می باشد. آدرس وبلاگ اخذ اطلاعات: http://iranclass.blogfa.com  

نظر وبلاگ در خصوص مطالب فوق(وبلاگ حاضر تابع قوانین رسمی کشور و معتقد به رعایت اخلاق حرفه ای بوده و قصد توهین یا هجمه بر هیچ فرد ، گروه و یا سازمانی را نداشته و حق سازمان بهزیستی و هر ذی نفع حقیقی و حقوقی دیگری برای ارسال جوابیه و ارایه هرگونه توضیح مستند با در نظر گیری قوانین و رعایت اصول اخلاقی محفوظ است . انتخاب و تشریح اخبار خاص نیز در راستای اصلاح انحرافات ، کج روی ها، کاستی های احتمالی و موارد همانند صورت پذیرفته و توسعه و تقویت حوزه بهزیستی و خدمات رسانی و خدمات گیری حرفه ای ، مد نظر دست اندرکاران وبلاگ می باشد ):  

تقدیم به تمام افرادی که ادعای زبانی زیادی در خصوص همنشینی با برخی شهدای بزرگوار را دارند و عکس شهدا را مکرر می بینند ولی عکس راه شهدا عمل می کنند.   یا علی

نظرات 2 + ارسال نظر
دلیری یکشنبه 4 خرداد 1393 ساعت 12:45

ﻋﻤﺮﯼ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺁﻣﻮﺧﺘﯿﻢ ﭼﻪ ﻧﺎﻣﺮﺩ ﻭ ﺑﯽ ﻭﺟﻮﺩﯾﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﻭﯼ ﭘﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﺍﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﺁﺭﯼ ﺍﻭ ﭘﺪﺭ ﺑﻮﺩ

سردار قربانی دوشنبه 29 اردیبهشت 1393 ساعت 14:31

ما که امروز باز مانده 8 سال جنگ تحمیلی هستیم ،نوکران بی چون وچرای خانواده شهداء و مردم هستیم و باید همه مردم و مسئولان نظام در حفظ ارزش ها و آرمانهای نظام که نتیجه خون هزاران هزار شهید سرافراز گلگلون کفن است همت گماریم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد